Uzun zamandır iç dünyamda bir durgunluk var yazmak, okumak, bir şeyler yapmak pek içimden gelmiyor, işte böyle zamanlarda iş-ev-iş düzleminde ve yatak-mutfak arası bir hayat yaşıyorum.
Fikrinden feyz aldığım çeşitli insanlar oldu dönem dönem. Bazı zamanlar inanılmaz bir beyin gibi gördüğüm bir fikir adamı zamanla ve söylemleriyle değer kaybedip hiçliğe ulaştığı bende, bazen de boş anlamsız gibi gördüğüm biri mana denizinin mendireği oldu bana.
Şimdilerde Prof. Dr. Niyazi KAHVECİ'nin KRTKültür.Tv'de ki Çağdaş Düşünme söyleşi serisini dinliyorum. Bu sohbetler bende ki boşluğu şimdilik fazlasıyla doldurmaya başladı. Pir'im, Şeyh'im, Efendim olmayacak Kahveci ama iyi bir Düşünme Adamı olarak rehberlik edecek gibi duruyor.
15 Mayıs 2018 günü tam da doğum günümde bir rahatsızlık geçirdim. Apar-topar hastane falan derken bana milat oldu vesselam.
"- Artık eskisi gibi .... " ile başlayan bir sürü nasihat verdi doktor operasyon sonrası. 😤😤😤
Sigarayı bırakmıştım 2009 yılı yılbaşı gecesi. Bir daha da içmedim...
Spor yaparım neredeyse profesyonel sporcular kadar...
Alkol pek tüketmem...
Doğa yürüyüşleri yaparım uzun uzun...
Düzenli uyurum...
Şeker ve tatlı yemem...
Yağlardan ve dengesiz beslenmeden uzak yaşarım...
veeeeee eşşeğin yemediği ot önünde biter hesabı gel sen rahatsızlan ....
Hayrın ve şerrin Allah'tan geldiğine ne kadar inansam da, tam teslim bir kul değilim demek ki, içimde bir kırgınlık oldu...
Her gün iki paket sigara içen, obeziteden yürüyemeyen, fast food'la hayat geçiren hastane yolunu bilmezken küskünlüğüm sanırım normal sayılacaktır.
Neyse evirip çevirip konuyu hastalığa bağlamayayım zaten sevmiyorum bu konuda konuşmayı (ya da yazmayı)
Aslında biraz felsefe yapayım diye yazmaya başlayacaktım ama konu saçma bir yere gidince vazgeçtim. Bir sonra ki yazımda uzun bir felsefe yapmayı planlıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder